در زیر مزارع گندم و روستاهای دشت دشت شمال چین ، مارپیچ های سه بعدی پنهان پنهان است. این پارک های تفریحی نیستند بلکه یک "دیوار بزرگ زیرزمینی" که بیش از 80 سال پیش توسط روستاییان حفر شده با بیل و عرق حفر شده است – هم یک زندگی و هم یک میدان نبرد.
بقا با حفر: یک راه حل مردمی
پس از وقوع کامل جنگ دوم سینا و ژاپن در سال 1937 ، نیروهای ژاپنی "سه سیاست Alls" وحشیانه را راه اندازی کردند (همه را بسوزانید ، همه را بکشید ، همه را غارت کنید) در دشت شمال چین. با داشتن زمین های مسطح که هیچ نقاط مخفی را ارائه نمی دهد ، روستاییان هبی شروع به حفر زیر زمین کردند. پناهگاه های اولیه مانند "سوراخ های وزغ" (گودالهای کوچک برای یک نفر) نتوانستند مهاجمان را متوقف کنند. تا سال 1942 ، افراد محلی و سربازان برای مخفی کردن ، جنگ و زندگی ، مارپیچ تونل عملکردی را ایجاد کردند.
در سخت ترین زمان های خود ، روستائیان روز به روز کشاورزی می کردند و تونل ها را توسط لامپ نفتی در شب حفر می کردند. بدون فولاد یا سیمان ، آنها برای پشتیبانی از دیوارها از چوبهای چوبی استفاده می کردند. بدون پمپ ، آنها آب های زیرزمینی را با حوضه ها جمع می کردند. یک سالخورده از Ranzhuang ، Hebei ، به یاد آورد: "تونل ها وقتی حفر می کردیم ، فرو ریختند ، اما هیچ کس متوقف نشد – متوقف کردن به معنای مرگ بود."
یک شهر زیرزمینی پیچیده تر از یک مستعمره مورچه
این تونل ها سوراخ های ساده ای نبودند بلکه مارپیچ های کاملاً مجهز بودند:
تله های سه لایه: لایه اول افراد را پنهان می کرد ، دوم برای جنگ و سوم برای فرار بود. ورودی های جعلی دشمنان را به دام انداخت.
ترفندهای کشنده: تله های درب تلنگر ، دیوارهای گاز سمی ، دروازه های ضد آب و حتی توپ های خانگی در خروج تونل باعث شده سربازان ژاپنی احساس کنند "آنها وارد جهنم شده اند."
زندگی زیرزمینی : مراکز فرماندهی ، بیمارستان ها ، کارگاه های سلاح و فروشگاه های مواد غذایی در زیر پنهان شده بودند. در Jiaozhuanghu ، Baoding ، تونل های متصل به چاه ها و آشپزخانه ها ، با دود ناشی از دودکش ها دشمنان را فریب می دهند.
در ایالت چینگیوان ، به تنهایی هبی ، تونل ها بیش از 16،000 کیلومتر پوند (نیمی از محیط زمین) کشیده شدند و "اینترنت زیرزمینی" مرتبط با روستا را تشکیل دادند.
ماموریت های جدید امروز: آموزش و گردشگری
پایگاه آموزشی:
دانش آموزان مدرسه از فرزندان شبه نظامیان جنگ یاد می گیرند که چگونه ورودی های تونل را پنهان کنند و تجربه کنند که چگونه روستائیان با دشمنان در زیر زمین جنگیدند. این یادگیری مفید روح وطن پرستانه را بهتر از کتابهای درسی برانگیخته است.
موزه زندگی:
سایت جنگ تونل Ranzhuang در Hebei 600 متر تونل های اصلی را حفظ می کند. بازدید کنندگان از معابر 1 متری و دیوارهای ضد بنزین لمس می کنند و حقیقت این جمله را احساس می کنند: "عقب ماندن باید مورد ضرب و شتم قرار گیرد."
توجه داشته باشید این مقاله به طور خودکار از نسخه انگلیسی آن توسط Google Translator ترجمه شده است
This post is also available in Afrikaans, Azərbaycan dili, Bahasa Indonesia, Bahasa Melayu, Basa Jawa, Bosanski, Català, Cymraeg, Dansk, Deutsch, Eesti, English, Español, Esperanto, Euskara, Français, Frysk, Galego, Gàidhlig, Hrvatski, Italiano, Kiswahili, Latviešu valoda, Lietuvių kalba, Magyar, Nederlands, O'zbekcha, Polski, Português, Română, Shqip, Slovenčina, Slovenščina, Suomi, Svenska, Tagalog, Tiếng Việt, Türkçe, Íslenska, Čeština, Ελληνικά, Беларуская мова, Български, Кыргызча, Македонски јазик, Монгол, Русский, Српски језик, Татар теле, Українська, Қазақ тілі, Հայերեն, עברית, ئۇيغۇرچە, اردو, العربية, سنڌي, كوردی, پښتو, नेपाली, मराठी, हिन्दी, অসমীয়া, বাংলা, ਪੰਜਾਬੀ, ગુજરાતી, தமிழ், తెలుగు, ಕನ್ನಡ, മലയാളം, සිංහල, ไทย, ພາສາລາວ, ဗမာစာ, ქართული, አማርኛ, ភាសាខ្មែរ, 日本語, 简体中文, 繁体中文 and 한국어.